Een paar maanden later

Inmiddels is het november en staat het fotoboek al in de kast. We zijn we al weer 5 maanden thuis!

Ongelofelijk want vorig jaar keken wij en vooral m'n ouders nog zo ontzettend uit naar deze vakantie en zaten we nog in spanning of het allemaal wel door kon gaan.

Voor Jurgen en mij zaten er geen nieuwe bestemmingen in de vakantie. Maar dat was het doel ook niet. Deze reis had vooral als doel om m'n ouders 'al het moois' van het Zuidwesten te laten zien. 

En dat is gelukt!

Los Angels wat niet helemaal onze stad is maar waar je toch geweest moet zijn als je 'er toch bent'. 

De indrukwekkende Grand Canyon die je pas echt ervaart als je er bent.

De Antelope Canyon waar mijn moeder nog enigzins gespannen voor was omdat ze niet aan grotten doet, maar beide ouders prachtig vonden (en m'n moeder een nieuwe BFF maakte 😂).

De Horse shoe bend die je al zo vaak op de foto voorbij hebt zien komen maar altijd prachtig is. En nu veel makkelijker te belopen is met het nieuwe pad.

Moab met zijn prachtige parken en uitgestrekte rode landschap waar we nooit genoeg van krijgen.

Capitol Reef waar we niet alleen lekker hebben gewandeld maar ook de heerlijke taartjes hebben gegeten.

Bryce waar we geweldig hebben gewandeld tussen de hoodoo's.

Zion wat onze favoriet is en mijn ouders nu helemaal begrijpen wat we bedoelen.

Las Vegas wat toch wel een kleine cultuurschok was maar ook wel weer een leuke afwisseling.

Death Valley waar we met 48 graden tóch even omhoog liepen naar Zabriskies point en na een duik in het zwembad binnen 5 minuten weer droog waren 'geföhnd'. 

Yosemite.... daar zijn we gewoon een beetje verliefd op. En natuurlijk die coyote én de beer!

San Francisco waar zowel Alcatraz als het ritje met de Cable Car, als over de Golden Gate als.... (vul maar in) alles even leuk was!

En dan vergeet ik nog al het andere wat tussendoor komt aan bezienswaardigheden en ervaringen.

Het meest bijzonder was misschien nog wel het feit dat dit kon. 

Zowel qua gezelschap, je moet maar met je schoonouders/-zoon zo lang op reis willen, maar ook qua gezondheid. Gelukkig zijn mijn ouders nog erg fit, maar dat is op je 75e (hier zou mijn moeder ingrijpen en zeggen dat ze (nog) 74 is😄) niet perse vanzelfsprekend. Natuurlijk was het wel eens warm. Of waren ze wel eens moe na een drukke dag. Maar je kon ons ook opvegen na 16 km door Las Vegas bij 42 graden... daar hoef je echt geen 75 voor te zijn.

We zijn naar de Horseshoe bend gelopen. We zijn in Arches naar de Landscape Arch gewandeld en hebben de primitive trail bij de Windows gedaan. We zijn in Capitol Reef naar de Hickman Bridge gewandeld. In Red Rock Canyon de Pink Ledgers met de Birdseye view gedaan. In Bryce de Navajo loop gecombineerd met de Queens Garden. In Zion de Canyon Overlook en een deel van de Narrows. En in Yosemite zijn we naar de Merced Grove gelopen. En elke keer bij hoge temperaturen. 

Ik vind het bijzonder!

Het zit er weer op...

 Het zit er op, we moeten weer naar huis.

's Morgens appt Moira dat het vliegtuig uit Amsterdam 2 uur te laat vertrokken is, en inderdaad krijg ik niet veel later bericht van KLM dat we om 18.50 uur vertrekken in plaats van om 17.25.

Da's op zich niet erg, maar we moeten de auto wel gewoon 'op tijd' inleveren want de ophaaltijd staat om 15.00 uur. Nou ja, we zien wel.

Jurgen belt nog even met z'n vader en dan wegen we nog even de koffers die ineens te zwaar zijn. Hoe kan dat nou weer? Uiteindelijk lukt het toch maar zijn we 'te laat' beneden. En omdat m'n ouders de instructies hadden opgevolgd en hun sleutel keurig op de kamer hadden achtergelaten moesten ze buiten bij de auto op ons wachten. Sorry!

Het is 10.15 uur als alles in de auto zit. Nu moeten we even bedenken wat we nog gaan doen. Eigenlijk hebben we alles wat op het lijstje stond gisteren al 'gedaan', maar we zitten hier vlak bij Lands End dus gaan we daar nog even heen voor wat foto's. 

Ook rijden we naar Twin Peaks maar de mist is nog niet voldoende opgetrokken. Nou ja, het verdrijft weer lekker wat tijd 😆

Dan weten we het eigenlijk echt niet meer (wij zijn serieus slecht in zo'n laatste dag). Het enige wat nog moet gebeuren is lunch. Dat willen we als afsluiter wel weer bij een Denny's doen. Die komen we nog tegen maar dan zijn we al wel bijna op het vliegveld.

Het is hier erg druk dus dat komt mooi uit want dat kost weer wat meer tijd. We eten allemaal een veel te groot ontbijt maar dat mag omdat het de afsluiter van de vakantie is. Leuk detail hier aan de vestiging: de bijgerechten worden door een robot bij je tafel gebracht!

Net na 13.00 uur tanken we onze bodemloze put voor de laatste keer vol end e bon die we krijgen van Avis heeft als tijdsstempel 13.25 uur. Best op tijd dus voor een vlucht die om 18.50 uur vertrekt.

We nemen de airtrain naar het vliegveld en kunnen de koffers al meteen kwijt. Hopelijk is dat ook gelijk de enige keer dat we ze kwijt zijn 😄

De paspoortcontrole loopt vlot en bij de security krijgt m'n moeder het ineens wat warm... waar heeft ze dat zakmes nu ook al weer gelaten? Het feit dat zowel zij als de inhoud van haar handbagage gewoon mee mochten betekent dat het daar dus niet in zat!

Het assortiment winkels is hier nogal beperkt dus gaan we aan een tafeltje zitten, wachten, dagboek schrijven, uitrekenen hoeveel kilometer we hebben gereden (5853) en uiteindelijk nog wat wachten.

Ook deze tijd gaat voorbij en een kwartier voordat het boarden begint komt de crew, inclusief Moira, voorbij lopen. Uiteindelijk vertrekken we een kwartier te laat, maar nog voordat dit gebeurt komt Moira langs want ze kan Jurgen en mij op 2 vrije stoelen op de exit row plaatsen. Hebben zowel m'n ouders als wij lekker wat meer plaats. Als wij ook weer geïnstalleerd zijn krijgen we alle 4 een glaasje champagne met een zoutje. Je zou bijna kunnen wennen aan business class (helaas de portemonnee niet 😅)

Gedurende de vlucht worden we nog wat extra verwend, krijgen m'n moeder en ik ieder zo'n BC kitje en ook allemaal een kussen. Dat scheelt toch wat bij het slapen. Al met al is het een prima vlucht en hebben we goede verzorging. Het duurt natuurlijk gewoon lang, maar als we in de buurt van Ierland ons ontbijt krijgen is dat een goed teken want dan zijn we er bijna. Het ontbijt is helemaal prima: een broodje, omelet, kaas, meloen en Griekse yoghurt. 

Niet lang daarna gaan we landen en de stewardess die tegenover ons zit weet van onze (toch wel bijzondere) reis af dus we kletsen over wat we allemaal gezien en gedaan hebben.

Voor we het weten staan we weer met alle wielen op de grond. We krijgen een superleuk aandenken mee naar huis. Niet alleen voor ons was het leuk om bij onze nicht aan boord te zijn, ik kan me zomaar voorstellen dat zij, als lange-afstand-stewardess niet dagelijks familie of bekenden mag/kan verzorgen tijdens de reis. Dat ze eigenlijk BC verzorgt hield haar niet tegen om vooral mijn ouders in de watten te leggen. Dat maakte dit ook voor hen echt een belevenis! Moira, bedankt voor je goede zorgen!

Bijna geen verschil in deze uitzichten toch?...

Het 'aanleggen', uitstappen, paspoortcontrole en koffers ophalen gaat bizar snel. Een half uur na touchdown staan we bij de bushalte! Het is dan eigenlijk weer jammer dat het niet wat langer duurde want nu moeten we 40 minuten wachten op de volgende bus. Het is ook nooit goed 😆

Om 15.02 uur zijn we weer herenigd met de auto en terwijl de rest de bagage inlaad ga ik binnen het parkeerkaartje regelen. Jammer dat ze hier proberen de rij bij Avis te evenaren. Al met al sta ik 25 (!) minuten in de rij, alleen voor dat stomme parkeerkaartje. 

De laatste 1,5 uur naar huis zijn onze ogen af en toe zwaar mar daar heeft Jurgen gelukkig geen last van en hij brengt ons veilig weer thuis.
Daar rijden ook net zus en zwager de straat in; zij komen de ouders ophalen.

We drinken nog even koffie en dan is het tijd om afscheid te nemen na een geweldige vakantie!

If you're going to San Francisco...

 De laatste volle dag alweer, en die staat in het teken van het afvinken van bezienswaardigheden hier in San Francisco. We starten op het gemak op en om 09.30 uur zijn we klaar voor vertrek (oké, 5 minuten later want wij waren te laat...).

De eerste stop zijn de Painted Ladies want daar komen we langs op weg naar ontbijt. We vinden ze zowaar in één keer en zetten de auto weg (bij terugkomst blijkt dit een los-/laadzone + tow zone... oeps!). Even het steile heuveltje op en daar staan de dames vers in de verf. Blijft leuk.

Na de foto's rijden we naar de pier, kunnen we hier gelijk ontbijten. Aangezien wij inmiddels stamgast bij Wipeout zijn hadden we bedacht hier ook te ontbijten maar dat zit er niet in want daar doen ze niet meer aan. Uiteindelijk eten we bij de vestiging van Boudin op de pier een lekkere tosti. 

Nu we weer volop energie hebben spelen we toerist op de pier: even shoppen, natuurlijk de zeehonden bekijken en ik koop zelfs een hoodie.

Voor wat betreft die zeehonden: dat valt nog wel tegen want het zijn er welgeteld 6. Mijn vader vertelt dat hij inderdaad ergens heeft gelezen dat een week of wat de zeehonden zijn vertrokken en dat 'geen mens' weet waarom. Nou ja, we treffen er toch nog een paar. 

Het volgende op het lijstje is een ritje met de cable car. De tickets zijn tegenwoordig 8$ voor een one-way. Aangezien dit 10 jaar geleden 6$ was valt ons dat enorm mee. We stappen op de Powel-Mason lijn en de cable car wordt goed vol gepropt. Wij stappen bij het Cable Car museum weer uit. 

Een leuk museumpje en het is eigenlijk heel interessant om te zien hoe het systeem van de kabels eigenlijk werkt. Het museum is gratis en draait op de winst van aankopen in het winkeltje dus we kunnen niet anders dan een lelijke magneet en een leuke tas kopen. 

Chinatown laten we voor wat het is. Wij waren daar niet heel erg van gecharmeerd en hoe we ook lopen, we moeten dan altijd omhoog. Hebben we gewoon geen zin in. We vinden het zo langzamerhand mooi geweest en willen wel even terug naar de auto. Dat is toch allemaal heuvelaf dus we lopen naar de parkeergarage. We krijgen de tip van een meneer om ons parkeerkaartje eerst even te laten scannen bij de kassa van de Safeway die op de begane grond van de parkeergarage zit. Dan zijn de 1e 90 minuten parkeren gratis en dat scheelt zomaar $18! We betalen nog steeds $36 aan parkeergeld maar het had dus nog veel erger kunnen zijn 😂

Het is inmiddels behoorlijk helder dus rijden we naar het Presidio voor het uitzicht op de Golden Gate. Maar we gaan natuurlijk voor de complete ervaring en rijden voer de brug naar het viewpoint North Bound. Na de nodige foto's rijden we 10 minuten door naar Sausalito, maar dat valt ons een beetje tegen dus we gaan weer terug de brug over naar SF. Daar betaal je tol voor maar dat gaat tegenwoordig online. Een prima systeem, ook met een huurauto, want zolang je binnen 24 uur je kenteken doorgeeft end us betaalt is alles in orde. 

Volgende stop is Lombard Street. Het is even aanschuiven maar lang niet zo druk als ik had gedacht.

Het is ook maar een flutstukje natuurlijk maar als je hier toch bent 'moet' je het wel even meepikken!

Na dit avontuur is het 17.00 uur en het is al een tijdje geleden dat we ontbeten hebben.

Nicht Moira had m'n moeder geappt dat er op de 7e verdieping van Macy's een Cheesecake Factory zit. Dat wist ik niet, maar lost gelijk het vraagstuk op waar we deze laatste vakantieavond gingen eten. 

We parkeren de auto in de parkereergarage en 8 roltrappen later melden we ons voor een tafel die we praktisch gelijk krijgen.

Op deze laatste avond waag ik me maar eens aan een cocktail en die smaakt meer dan prima. 

Ook het eten is, zoals altijd hier eigenlijk, lekker en net als de lege borden zijn weggehaald ziet m'n moeder ineens Moira staan die op het terras staat te wachten op haar bestelling to-go. Dat is toch wel een bijzondere toevalligheid. We wisten dat ze in San Francisco zou zijn, maar dat je elkaar dan ook nog echt tegenkomt in zo'n miljoenenstad... da's toch wel heel leuk. We kletsen wat en ondertussen wordt onze cheesecake gebracht. Moira gaat weer weg (we zien haar morgen op de vlucht) en wij lopen moe en voldaan terug naar de auto. 

Rond 19.30 uur zijn we weer in het hotel. De auto wordt tot het laatste papiertje leeggemaakt, er worden wat spullen verdeeld en dan is het tijd voor 'het inpakken der koffers'. 

Het lijkt goed te komen, morgen nog een laatste weging en we kunnen vertrekken.

Hotel: SeaScape Inn - A Fairbridge hotel.

Weer: Prima SF weer; zonnig, wat bewolking en 18 - 25 graden

Een dagje kust & The Rock

Om 9.00 uur zijn we klaar voor het ontbijt. Maar dat blijkt nogal een groot woord voor het beperkte assortiment wat hier ontbijt wordt genoemd. Iedereen legt weliswaar een bodem met het een of het ander maar we zijn snel vertrek klaar.

Het waait hard maar het weer is behoorlijk opgeklaard en aangezien vandaag dan toch nog de kustroute op de planning staat is dat een mooie bijkomstigheid. 

De eerste stop is bij de Sea Elephants waar een vrijwilligster ons het een en ander over deze toch wel speciale dieren vertelt. Zo komen ze 1 x per jaar voor een periode van 6 tot 8 weken op het strand. Ze eten dan helemaal niks en oefenen in het vechten met mannetjesrivalen. 

De rest van het jaar zijn ze in zee en de mannetjes migreren dan wel zo ver als naar de Aleoeten!

Afijn, het stinkt (ze maken wel grappige geluiden) en we waaien hier zo ongeveer uit onze jas dus we gaan weer door. 

Hier en daar stoppen we voor een uitzichtpunt. Helaas staat het bij Julia Pfeiffer Burns stampvol zodat we de waterval niet op de foto kunnen zetten. Toch is dit een mooi stuk en hebben we zo ook mooie uitzichten. Bij een van de stops zien we een horned lizard. Ook hier onverwacht wildlife!

Bij Monterey verlaten we de kustweg. We halen even wat lekkers bij de Safeway en rijden 'binnendoor' verder naar San Francisco. Rond 16.00 uur zijn we bij het hotel. Dat is van buiten bijzonder (als in: ik geloof niet dat we het hadden geboekt als we dat beter op de foto's hadden gezien) maar de kamers zijn helemaal prima en behoorlijk ruim. Bovendien was het niet duur en you get what you pay for, zeker in San Francisco.

We gaan al snel weer op pad want we hebben kaarten voor Alcatraz! Het is hier in SF een stuk frisser (zo'n 18) maar wel mooi weer. Het is een half uur rijden van ons hotel (dat ligt 2 blokken onder het Golden Gate Park op 1 blok van de oceaan) naar de Embarcadero en we zetten de auto op de eerste de beste public parkeerplek die we zien en waar we mogen staan. Beetje jammer ook hier weer dat het flat rate 15$ is, maar dat wij met onze fullsize 25$ moeten betalen. En het is niet dat we 2 plaatsen innemen ofzo he? Maar goed, jammer dan, op naar pier 33 van waar de boot vertrekt.

We staan zo'n half uur in de rij en de controle op het dragen van (de verplichte) mondkapjes is behoorlijk. Als je ze niet hebt mag je de rij niet in. En als je hem, zelfs buiten, in de rij niet op hebt wordt je er direct door iemand van security op aan gesproken. Dit alles was overigens vooraf bijzonder duidelijk gecommuniceerd; niet alleen stond het uitgebreid in de bevestigingsmail maar ook op de website stond het in grote letters vermeld. Het blijft dan bijzonder dat er altijd mensen zijn die denken dat deze regels voor hen niet gelden en die dan bovendien ook nog pissig worden als ze er op aan worden gesproken. Nou ja, their loss zullen we maar zeggen!

Met mooi weer varen we de haven uit en we hebben een goed uitzicht op de baai, de golden gate (ook al ligt die nog wel deels in de mist) en de Rock. Bij aankomst worden we in 3 groepen verdeeld en lopen we per groep met de eigen gids naar het complex waar de audiotour start. Het hele complex is behoorlijk groot en de audiotour geeft een goed beeld van hoe het leven hier geweest moet zijn. Hier zat je duidelijk niet voor je lol...

Na de (uitgebreide, Nederlandse) audiotour lopen we nog wat rond maar zeker in combinatie met de harde wind en de zeemist is het nu gewoon koud!

We moeten nog even wachten op de boot van 20.40 uur die ons terug naar SF moet brengen en er zijn nu maar zeer weinig vrijwilligers voor het buitendek, iedereen wil binnen zitten.

Rond 21.00 uur zijn we weer terug bij pier 33 en nu moet er hoognodig gegeten worden. 

We gaan hiervoor naar Wipeout op pier 39. Aangezien dit de derde keer is dat we hier eten kun je ons inmiddels wel vaste gasten noemen 😃

Ondanks het late uur smaken de burgers meer dan prima en ondertussen warmen we ook nog eens lekker op. We rijden terug naar het hotel en dan is het weer mooi geweest voor vandaag.

Hotel: SeaScape Inn - a Fairbridge hotel

Weer: Overdag zo'n 18 - 26 graden, onbewolkt. 's Avonds mistig en koud!

  

Hotel: Yosemite Valley Lodge

Weer: Alweer weer; 28 - 34 graden

Giant Sequoia's

Helaas laten we Yosemite nu al weer achter ons maar niet nadat we nog sequoia's hebben gezien!

Na het ontbijt met de laatste boterhammen van Erik (en ook het beleg is precies op) checken we uit en gaan we op weg naar de Merced Grove. De Mariposa kan nu natuurlijk even niet en in de Tuolumne zijn Jurgen en ik al 2 keer geweest. 

Ook hier gaat het 1,5 mijl naar beneden voor we bij de giganten zijn. Bijkomend minpuntje is dat het heel droog is en het pad dus nogal stoffig. Onze onderbenen kleuren al snel oranje. 

Maar: we zien de sequoia's! Nu we alle 3 de groves eens hebben gezien vinden wij deze de minste, maar voor m'n ouders maakt het niet uit want die zien voor het eerst deze gigantische bomen.

De terugweg is nog wel een uitdaging in de zin dat je nu die 1,5 mijl weer omhoog moet lopen en er, behalve echt helemaal op het einde, eigenlijk geen stuk van het pad echt vlak is. 

Bij de auto vullen we dan ook ons vochtlevel aan, maar ook spoelen we even onze onderbenen af want die zijn echt smerig.

We nemen even een snack en dan is de volgende bestemming Morro Bay. Deze bestemming hebben we echt op het allerlaatst nog gewijzigd, zo konden we voor m'n ouders toch nog een (klein) stukje van de kustweg meenemen en omdat we morgenavond naar Alcatraz gaan hebben we toch nog genoeg tijd om SF te ontdekken.

Maar goed, eerst Morro Bay. We denken er niet bij na dat we beter even de 140 hadden kunnen pakken om via El Portal het park uit te rijden; nu rijden we een stief kwartiertje om. Ach.

In Fresno een stop om de innerlijke mens én auto te versterken en dan weer verder. 

Hoe dichter bij de kust we komen, hoe mistiger het wordt. Die omweg/latere aankomst was dus toch niet zo heel erg. Op z'n warmst was het vandaag 107. Hier, dicht bij de kust, is het 62 en rolt de zeemist het land binnen. Als we zijn ingecheckt (het hotel is keurig netjes met ruime kamers) trekken we snel de lange broeken aan en dan gaan we op zoek naar een restaurant. Het wordt Roses's Bar & Grill. We moeten nog even wachten en lopen wat rond bij de souvenirwinkeltjes en kijken we naar de zeeleeuwen die hier luidruchtig op een ponton in de haven liggen. De beroemde Morro Rock ligt voor de helft verscholen in de mist.

Hier aan de kust eet natuurlijk iedereen vis, behalve ik; ik neem pasta met kip. Het smaakt allemaal even goed. We halen nog wat water bij de Albertsons en rijden terug naar het hotel.

Hotel: Masterpiece Hotel

Weer: nogal gevarieerd. Alles tussen strakblauw en 42 graden en mistig met 17 graden.

Yosemite

Volgens afspraak ontbijten wij uit en m'n ouders 'thuis': we zitten op hun balkon. Na het ontbijt vertrekken we vanuit onze lodge naar de Yosemite Falls. Dat is niet heel ver, het hotel staat er zo ongeveer onder. 

Het is in de vallei zelf nog best helder alhoewel je wel ziet aan de upper falls (die zie je dus minder goed) dat het weer heiig is. 

Ik bedenk dat we dan misschien wel door kunnen lopen naar de village maar halverwege vinden we dat toch niet handig dus we lopen terug naar de lodge.

Dat is maar goed ook want daar zien we iets door de bossen schieten: een coyote! Cool, wist niet eens dat die hier zaten eigenlijk. 

We besluiten de vallei vandaag te laten voor wat het is en naar Hetch Hetchy te rijden in de hoop dat we daar minder last hebben van de rook en dus mooiere uitzichten. Het is best een eind rijden, maar zelfs zonder vergezichten (rook...) is het een mooie route.

In principe kun je bij Hetch Hetchy mooi wandelen maar dit was een beetje een last minute idee, dus daar zijn we niet op voorbereid. Het blijft dus wij een wandelingetje naar de stuwdam en behoorlijk wat foto's. 

Toch is het hier ook nog redelijk heiig, maar het is toch echt een mooi deel van het park. 

Op de terugweg halen we nog ergens koffie (we komen hier langs zo'n vakantiepark dat me doet denken aan het resort uit Dirty Dancing 😄) en we rijden het park uit en weer in, en zien hier het mooi(st)e toegangsbord van Yosemite. Da's dan weer het voordeel van zo'n ongepland uitstapje. 

Terug in de vallei gaan we ons nog te buiten aan wat souvenirs in het VC, waaronder een veel te duur t-shirt voor Jurgen maar dat zagen we pas bij het afrekenen... 

De rest van de middag doen we gewoon eens lekker niks en zitten we op het balkon, gewoon een beetje in jezelf genieten dat je in deze prachtige omgeving bent. 

Gisteren vonden we het eten hier niet echt een succes, dus vandaag gaan we een pizza eten bij Curry Village en die smaken zoals vanouds helemaal prima. Het is hier best druk maar het lukt toch om een tafeltje te bemachtigen en te midden van vrij brutale eekhoorns eten we onze pizza's. Het zijn er overigens maar 2; wij delen een medium en m'n ouders hebben met z'n 2 zelfs genoeg aan een small.

Het lijkt dat de rook wat is weggetrokken dus willen we naar Valley View rijden voor een foto. We komen toch langs de lodge dus kunnen we zonder veel moeite even het fototoestel ophalen. En dat is maar goed ook, want terwijl we naar Valley View rijden zien we in de meadow een beer lopen! Gaf hoor, toch nog een beer deze vakantie. Hij (zij?) ziet er wel wat schurfterig uit, maar we steken het op de wisseling naar zomervacht.

Op de een of andere manier is het wel altijd heel lastig een goede foto te maken, niet alleen omdat je toch een beetje zit te stuiteren dat je een BEER hebt gezien, maar ook omdat wij blijkbaar de eerste auto waren die hem opmerkten en er zodoende een behoorlijke rij auto's achter ons staat. Maar goed, hij staat er op!

We vergeten niet ook nog foto's te maken bij Valley View waar het zicht inderdaad heel behoorlijk is. Eigenlijk verraad alleen de roze zonsondergang dat er toch wel degelijk veel roetdeeltjes in de lucht hangen. Het wordt zo langzamerhand donker en we rijden terug naar de lodge waar we nog een tijd lekker op het balkon zitten.

Hotel: Yosemite Valley Lodge

Weer: Alweer weer; 28 - 34 graden