De nachtrust was matig. De airco was eigenlijk niet sterk genoeg om de warme kamer af te koelen, maar het raam openzetten was geen optie omdat de shuttlebus zijn stop recht onder ons raam had. En die gaat lang door en start al vroeg weer op. Ach jammer, maar het voordeel is dat het zo niet heel moeilijk is om op te staan.
Het zal een patroon blijken deze vakantie, maar terwijl wij voor de afgesproken tijd naar beneden lopen zijn pa en ma al helemaal gepakt en bezakt. Net na 7 uur zitten we in de shuttlebus naar Schiphol. We moeten even lopen en ook even zoeken, maar dan treffen we Michel en een collega bij terminal 2, deur E. En hier blijkt de bagageservice toch wel overbodig te zijn, want van al onze 4 koffers (het zijn in de praktijk allemaal reistassen van Eastpak) gaan er eigenlijk maar 2 makkelijk op het karretje. Want meer kun je er niet stapelen. Nou ja, dan gaan die van m'n ouders op de kar (die zijn tenslotte jong/medium bejaard 😆) en dan nemen wij 'jongeren' de koffers wel zelf mee.
Het is nog niet heel erg druk, alhoewel er op sommige plekken toch al wel rijen staan. Maar Michel loodst ons door alle plichtplegingen heen. We geven de bagage af bij de balie in de rij van business class (en hier blijkt dat Jurgen (inderdaad) SSS op z'n boardingpas heeft staan. Die krijgt dus een extra controle). Daarna de paspoortcontrole waarbij we door de korte diplomaten rij heen mogen en tenslotte de rij bij security, maar ook hier mogen we in de korte rij van de priority mensen.
Al met al staan we om 08.00 uur bij onze gate.
We lopen terug voor een ontbijtje bij Bread en dan gaan we nogmaals richting gate zodat Jurgen zich kan melden. Hij krijgt een extra check en wat vragen en mag niet meer terug. Wel mag hij als een van de eersten naar binnen. Wij volgen pas als zone 4 mag boarden.
Het gaat allemaal best vlot en slechts 10 minuten te laat taxiën we naar de startbaan voor onze vlucht van 10 uur en 18 minuten.
Al snel volgt de eerste ronde: water en een vochtig doekje, en tegen de tijd dat we noordoostelijk van GB vliegen komt het eten, uiteraard chicken or pasta. We vliegen overigens een behoorlijk noordelijke route, dus bovenlangs de Britse eilanden en echt dwars over Groenland heen. Pas bij Seattle komen we de VS in en zodoende zien we een machtige Mount Rainier boven het wolkendek uit steken. Maar zover is het nog niet, eerst het eten. En films, spelletjes, lezen en dutten en een vegetarische curry sandwich die veel lekkerder smaakt dan het klinkt.
Met nog 1,5 uur te gaan krijgen we nog een soort lunch; een kleine calzone, pastasalade en cheesecake. Lekker hoor want de pringles zijn al een tijdje op 😄
Keurig op tijd landen we op LAX. In het vliegveld wordt een paar keer omgeroepen dat mondkapjes hier verplicht zijn, dus die doen we allemaal trouw op en het duurt niet lang voor we het vliegtuig uit zijn. Maar dan immigrations... we staan letterlijk ruim een uur in de rij. Er zijn genoeg hokjes bezet, maar er zijn ook een paar vliegtuigen geland, zo lijkt het in ieder geval. En de terminals doen het helaas niet. Nou ja, wachten maar dan. We treffen een vriendelijke immigrations meneer die zelfs nog een pogjng doet om de nogal Hollandse doopnaam van m'n moeder goed uit te spreken maar hij geeft het lachend op.
Na de stempels is het de hoogste tijd voor een sanitaire stop en daarna zien we de koffers al bij de band.
De shuttlebus naar Avis is even zoeken, en eenmaal daar doet Avis een poging om de lange wachttijd bij immigrations te evenaren. En het lukt nog ook; dik er overheen zelfs. Het is niet eens heel druk maar het duurt gewoon bizar lang. 8 mensen staan er voor me in de rij, maar het lijkt wel of het elke keer 20 minuten duurt voor de volgende door mag.
Als wij eindelijk aan de beurt zijn, ik sta dan zeker een uur in de rij, gaat het ook bij ons niet bijzonder vlot. Wij hadden via een zeer vriendelijk tarief een fullsize SUV geboekt. Per ongeluk had ik er een extra bestuurder aan toegevoegd. Omdat Jurgen en ik spouses zijn, hoefde dat niet. Dus ik vroeg de man achter de balie of hij dat kon aanpassen. O ja natuurlijk, geen enkel probleem. Ik zoek de reservering erbij. Hmm. Zouden jullie niet een upgrade willen nemen naar een Luxury? Dat is toch eigenlijk wel nodig hoor, voor zo'n lange huurperiode. Normaal kost dat ruim 100$ per dag, maar nu kan ik het aanbieden voor slechts 35$ per dag. Nou nee, dank je. 5 minuten later: goh wat vervelend, het gaat toch niet lukken om die extra bestuurder eraf te halen.
Joh, het gaat over 65$, dus helemaal nergens over, maar doe niet zo flauw als we geen upgrade willen die ons bijna net zoveel kost als de hele autohuur.
Maar goed, uiteindelijk staan we om 15.15 uur (we waren om 11.40 uur geland!) met onze huurovereenkomst buiten. De greeter zal de auto voorrijden. En dat duurt maar en dat duurt maar. We hebben een Jeep Grand Wagoneer toegewezen gekregen, maar ondanks dat het een grote auto is, kun je hem blijkbaar toch over het hoofd zien. Uiteindelijk komt er een tweede greeter aan te pas die wel echt z'n best doet, maar het ook niet gelijk kan vinden. Daarom rijdt hij maar een Jeep Wrangler voor. Is dat misschien wat? Nou nee meneer, daar gaan de koffers niet in passen.
Gelukkig komt er dan toch wat schot in de zaak want niet lang daarna komt er een gigantische auto voorgereden waar inderdaad met gemak al onze bagage in past.
Maar dat niet alleen: de auto is bijzonder luxe (dus hoezo een betaalde upgrade?): panoramadank. lederen bekleding, stoel airco én stoel massage, gecompartimenteerde airco, Sirius, navigatie en 'uiteraard' alles te bedienen via meerdere tiptoetsschermen.
Het heeft dan even (...) geduurd, maar nu hebben we ook wat. Wel jammer dat het inmiddels bijna half 5 is. Nou ja, dan duurt het minder lang om verplicht wakker te blijven.
We rijden naar het hotel, even opfrissen en tijd om te eten. Jurgen en ik hebben onze zinnen gezet op een Olive Garden en aangezien m'n ouders 'alles goed vinden' gaan we daar heen. Op ons advies delen de ouders een 'Tour d'Italy' en dat is maar goed ook want zelfs dat krijgen ze, na de soep en salade, niet op. Wij delen zeker niet omdat Jurgen zijn favoriete pasta met garnalen neemt (😖) Doe mij maar die met 5 kazen, lekker hoor!
We halen nog wat noodzakelijke boodschappen bij de Ralph's en krijgen daar met onze klantenkaart behoorlijk wat korting. In de auto terug naar het hotel bespreken we het plan de campagne voor morgen en het is net 20.30 uur geweest als het licht uit gaat...
Hotel: Hawthorne Plaza Inn near LAX
Weer: zonnig, 27 graden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten