UT12

Het is weer tijd om door te gaan. Niet heel erg ver vandaag, maar wel over de mooiste weg van Utah (alhoewel de UT95 een goeie tweede is) namelijk de UT12. Of zoals m'n ouders hem nu kennen: de weg met een eigen website.

We zitten mooi op tijd in de auto, net na 09.00 uur. Dat betekent ook dat het hier nu nog fris is maar wel met een prachtig blauwe lucht. We stoppen bij een aantal uitzichtpunten, je bent hier niet zomaar uitgekeken! 

Ook stoppen we bij het Kiva Koffeehouse want ook nu heeft m'n vader uit het roadbook onthouden dat ze hier lekkere baksels hebben. Met het excuus dat het weekend is, maakt dat een prima stop voor koffie en wat lekkers. Gelukkig zijn we verstandig en ieder stel deelt een cinamon bun. Da's maar goed ook wat het is een soort gezinsformaat!

Terwijl we op onze bestelling wachten zien we in de struik een kolibrievlinder. Een treffende naam voor dit beestje want het is écht een kruising tussen een kolibrie en een vlinder. Nu de vogel nog.

De volgende stop is bij het VC in Escalante waar we een leuk gesprek met de dame achter de balie hebben. Daarna rijden we naar Kodachrome SP. Ik wil hier eigenlijk wandelen maar het is ook nu weer 34 graden, het is hier nogal onbeschut en ook Red Rock Canyon staat op de planning. We laten Kodachrome dan maar voor wat het is en rijden door. We komen al snel door Tropic waar we vannacht slapen in een blokhut. We rijden er even langs om te kijken hoe het er uit ziet (leuk!) en dan gaan we door naar Red Rock Canyon. Ook hier eerst een stempel en ik vraag de ranger nog even naar een leuke wandeloptie. Hij komt met hetzelfde idee als we zelf al hadden dus dan moet het goed zijn!

We beginnen met de Pink Ledger trail. Je loopt hier echt helemaal alleen (we kwamen op 4 km slechts 2 andere stellen tegen) en de omgeving is hier net zo mooi en knal oranje als in Bryce. Het windje en de prachtige omgeving helpen bij de kleine, steile stukjes die in de trail zitten. 

We verlengen de wandeling via de Bridsview trail en lopen via het fietspad weer terug naar het VC.

Onderweg leren we nog dat de opvallende hoodoo's salt & pepper shaker heten. En inderdaad kun je er best een peper- en zoutvaatje in ontdekken! Ook zien we een dino en nog wat andere stenen beesten, waaronder een kameel.

Warm maar voldaan gaan bij de auto de schoenen weer uit. Jurgen stelt voor om nog even naar het VC van Bryce te rijden, dan 'hoeven' we dat morgen niet te doen en we komen er toch weer langs want we moeten terug naar Tropic. 

Rond 17.30 uur komen we aan bij de blokhutten. In het kantoortje staat een telefoon met het nummer wat je kunt bellen om in te checken. Dat gaat heel makkelijk en we krijgen 2 cijfercodes waarmee we onze 2 cabins kunnen openen. Die zijn mooi ruim en zien er als nieuw uit. 

Even een uurtje voor ons zelf en daarna hebben we honger! Via Google komen we uit bij Showdowns op nog geen 500 meter en dat blijkt een schot in de roos. Een soort cowboy schuur met groot terras  rondom een groot grasveld met een firepit om de marshmallows te roosteren en grote bomen die voor schaduw zorgen. Eerst wat te drinken bestellen waarbij we de grootste lol hebben als Jurgen en m'n vader keurig een 0,33l biertje bestellen en er vervolgens een halve liter voor m'n moeder komt 😄

Het eten is erg lekker en we zitten hier heerlijk. Wel een klein nadeeltje van die hoge bomen: daar zitten een soort gieren in. En vogels poepen als ze vliegen... afijn, het valt allemaal mee maar zowel m'n vader als Jurgen worden geraakt 😂

Weer 'thuis' bij de blokhut zitten we ieder op onze eigen porch nog lekker een tijd buiten.

Hotel: Bryce Canyon Log Cabins

Weer: Zonnig, koud begin met 14 graden maar later 34 graden.

Hotel: Broken Spurr Inn & Steakhouse

Weer: Zonnig, later bewolkt, 35 - 44 graden.