dinsdag 22 november 2022

Uitkijken over de canyon en lopen door de canyon

Dachten m'n ouders dat ze met hun luiste dochter op vakantie zijn... niks ervan! Gewandeld moet er worden. Maar wel pas na het ontbijt wat een mix wordt van ons eigen brood en eieren en toebehoren van het hotel. Het is al de zoveelste keer dat we ergens ontbijten waar je wel wafels kunt krijgen maar geen toast. Nou ja, dit werkt ook!

Dan gaan we op weg naar de parkeerplaats van de Canyon Overlook Trail. Dus weer naar het park, haarspelbochtend naar boven en door de tunnel. En waarachtig: er is plek op de piepkleine parkeerplaats van de trail. Schoenen aan, hoeden en petten op, insmeren, water mee en op pad. Jammer dat in dit rijtje het fototoestel echt ontbrak... 
Het is een leuk pad maar het is wel warm. Het uitzicht over de canyon maakt de inspanning weer helemaal goed. Na de nodige foto's gaan we weer naar beneden en dat gaat, zoals altijd, sneller dan de heenweg (behalve dan in Bryce natuurlijk ๐Ÿ˜…) Rond 11.30 uur zijn we weer bij de auto. 







Tijd voor plan de campagne. De Emerald Pools laten we voor wat ze zijn, we gaan terug naar het hotel om ons om te kleden en de rugzakken leeg maken voor de Narrows! De shuttlebus komt al snel en brengt ons naar het visitor centre. Gelukkig staat daar dat flash floods 'not expected' zijn, dus kunnen we met een gerust hart de canyon in. Eerst nog een stop bij de lodge om wat te eten en dan verder met de bus naar Tempel of Sinawava waar de start van de Riverside Walk begint. Het is vrij druk maar na een klein half uurtje kunnen de schoenen/slippers uit en de waterschoenen aan. 






Na een uur vindt m'n moeder het wel mooi geweest. We staan even te overleggen en dan blijkt dat de waterschoenen van m'n vader hun langste tijd hebben gehad... letterlijk halve zolen ๐Ÿ˜„
Gelukkig had hij z'n wandelslippers aan zodat Jurgen en hij nog een eindje verder kunnen lopen terwijl m'n moeder en ik teruggaan. We treffen elkaar weer ergens langs het riverside pad waar wij lekker even genieten van de mooie omgeving.
Als we weer herenigd zijn gaan we naar de shuttlebus en weer terug naar het visitor centre, ook nu weer met een tussenstop bij de lodge. 

We nemen lekker een duik in het zwembad, het is met dit weer (38 graden) wel nodig om ook gewoon even af te koelen. Vanavond is het zelfs al ruim na 19.00 uur als we op pad gaan voor eten, maar eerst nog even een lelijk schaaltje (wij kopen op vakantie altijd een 'lelijk schaaltje' wat niet perse altijd lelijk is bij wijze van souvenir. Inmiddels een bonte verzameling maar zo lelijk dat het leuk is ๐Ÿ˜†) kopen!
Eigenlijk hadden we bedacht bij de brewery te eten, maar pas als we al in de bus zitten dringt tot me door dat er staat dat de laatste bus terug om 20.30 uur gaat. Tjsa, dat gaat hem dan niet worden want het is al 19.45 uur. We mogen niet blijven zitten dus bij de laatste stop stappen we uit en lopen 10 meter verder voor we in precies dezelfde bus stappen. Ach.
Voor het eten komen we nu terecht bij Porters. Dat is behoorlijk veranderd ten opzichte van 2019, maar het eten is prima en we zitten lekker op het terras. Omdat 'ons' ijswinkeltje op dinsdag dicht is, halen we hier ook nog een ijsje voor we teruglopen naar het hotel.





Hotel: LaQuinta by Wyndham at Zion Park/Springdale
Weer: af en toe een wolkje, vooral zonnig en warm met zo'n 38 graden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten